دکتر یانگ در نشست اعضای انجمن شیمی آمریکا گفت: خیلی ها تلاش می­کنند تا از پر و بال مرغ، ترمو پلاستیک بسازند. اما هیچ کدام از آنها موقعی که خیس می شوند، کارایی ندارند. ما ادعا می کنیم اولین گروهی هستیم که ترمو پلاستیکی از پر مرغ و پایدار در آب ساخته ایم که خواص مکانیکی خود را به خوبی حفظ می کند.

ترموپلاستیکها یکی از دو گروه اصلی پلاستیکها هستند که شامل نایلون، پلی اتیلن، پلی استیرن، پلی وینیل کلراید و یک دوجین از انواع دیگر می شوند. از این مواد هزاران محصول صنعتی و مصرفی از موی مسواک گرفته تا بطریهای آب و سپر ماشین می سازند.

به این ترکیبات ترمو پلاستیک (پلاستیک گرما نرم) می گویند چون برای تبدیل از حالت مایع به شکل نهایی شان به حرارت یا مواد شیمیایی نیاز دارند. این ترکیبات را می توان ذوب کرد و بارها و بارها مورد استفاده قرار داد.

دسته دیگر پلاستیکها، پلاستیکهای ترموستینگ (Thermosetting) یا گرما سخت هستند که به محض شکل گرفتن و سفت شدن قابل ذوب کردن و دوباره سازی نیستند.

یانگ گفت: این دو نوع پلاستیک عمدتا از مواد نفتی یا گاز طبیعی درست می شوند اما به دلیل دغدغه خاطر در مورد عرضه کافی نفت، قیمت و پایداری آن، تلاش­هایی برای یافتن مواد جایگزین صورت گرفته است. یکی از هدفهای مهم استفاده از ضایعات بخش کشاورزی و مواد تجدیدپذیر در این زمینه است.

وی که در موسسه کشاورزی و منایع طبیعی دانشگاه نبراسکا کار می کند، ادامه داد: استفاده از ضایعات موجود یکی از بهترین راههای تهیه چنین پلاستیکهایی است. پرهای مرغ به دلیل فراوانی و ارزان بودن گزینه مناسبی به شمار می آید.

در سال، بیش از سه میلیارد پوند (هر پوند 454 گرم) پر مرغ را فقط در ایالات متحده آمریکا به شکلهای مختلف دور می ریزند در حالی که با مختصر فرآوری می توان به جای خوراک دام از آنها استفاده کرد. هرچند این کار نیز سود چندانی ندارد.

یانگ گفت: پر مرغ عمدتا از کراتین تشکیل شده است که در استحکام و دوام پلاستیکها نقش دارد.

یانگ و همکارانش پر مرغها را با مواد شیمیایی (شامل متیل اکریلات) فرآوری کردند و ورقه هایی به دست آوردند که خواص مطلوب پلاستیک گرما نرم را داشت و از طرفی از استحکام بالاتری از پلاستیکهای تهیه شده از نشاسته یا پروتئین ذرت برخوردار بود.

این اولین پلاستیک تهیه شده از پر مرغ است که مقاوم به آب است